Halverwege, nog twee weken te gaan
Blijf op de hoogte en volg Isha
01 Augustus 2015 | Vietnam, Hué
Onze eerste week van reizen is net voorbij maar we hebben al het gevoel alsof we maanden onderweg zijn. Het afscheid van het huis en de projecten Can Tho was moeilijker dan gedacht. Gelukkig hebben we genoeg foto's en zien we twee meiden waarschijnlijk nog onderweg. De omschakeling van werkende naar toerist was best groot. In Can Tho komen bijna geen toeristen en waren we echt een bezienswaardigheid. In Ha Noi was het meteen anders, overal liepen toeristen en de Vietnamese merkte ons niet eens meer op. Na een hele chille vlucht stopte onze taxi voor het Ha Noi Party Hostel. "Uhh Eef, wat heb je geboekt..?" "Ze hebben hier gratis bier!" "Oke daar kan ik wel mee leven". Meteen een hostel vol met Fransen, Duitsers, Amerikanen en vooral veel Britten. We hebben hier een trip naar het prachtige Halong Bay geboekt. We sliepen 's avonds op een klein eiland waar wij met onze groep de enige waren en konden genieten van een mooie bungalow aan het strand.
We hebben natuurlijk super veel gezien en bezocht en ik ga niet alles in detaills vertellen want ik weet dat je daar vanuit Nederland een slechte voorstelling van kan maken. De omschakeling naar backpacken bevalt ondertussen in ieder geval goed en Evi en ik hebben het ontzettend naar ons zin. We zitten met vrijwel alles op een lijn en dat is heel fijn. Soms een hostel om mensen te ontmoeten en soms een hotel om even te genieten van rust en ruimte (hotels zijn overigens goedkoper).
Vandaag hebben we een tour gedaan langs oorlogsmonumenten, museums en de ondergrondse tunnels. We hebben natuurlijk in ons vrijwilligerswerk de gevolgen van de oorlog (agent orange) gezien en het is dan ook interessant om meer te weten over de oorlog zelf.
Het mooiste moment van mijn reis was toen we een driedaagse toer met eigen gids deden naar een paradijs waar geen toeristen zijn. Het is lastig te omschrijven hoe mooi het daar was maar je kan het vergelijken met een soort feeënwereld in sprookjes. Het was tussen de bergen en honderden rijstvelden, watervalletjes, buffels en mensen die alles nog zaden en oogsten met de hand. Daar waren we echt een bezienswaardigheid en de mensen waren vriendelijk maar vonden het ook spannend met ons. Helaas was ik ziek en bleef ik in de homestay (huis op houten palen) waar ik goed verwend werd. Zelfs nadat ik had gedoucht ging de vrouw uit zich zelf mijn haar borstelen. Er woont een stel met hun dochter maar eigenlijk kwam heel het dorpje continu binnen lopen. Op een gegeven moment werd ik gebabysit door vier jongetjes die in eerste instantie alleen maar van een afstandje naar mij stonden te kijken. Toen ik wuifde dat ze wel bij me mochten zitten kwamen ze op me afgestormd en gingen vechten wie het dichtst bij mij mocht zitten. Daarna liet ik ze een spelletje doen op mijn mobiel wat ze helemaal geweldig vonden, volgensmij hadden ze nog nooit een smartphone gezien. Ik bedacht me dat het spelletje misschien te agressief voor hun was en moest iets anders bedenken en gebaarde dat ik wel wilde zwemmen. Enthousiast namen ze mij een berg op naar het diepere gedeelte van de rivier. Eenmaal aangekomen gaven ze me handjes om me erin te helpen maar dat wisselde van jongetje naar jongetje want ze vonden het allemaal zo spannend. In het water waren ze aan het spartelen, lachen en probeerde continu mijn aandacht te krijgen. Dat samen met de mooie natuur was echt een ultiem momentje.
Bedankt voor al jullie leuke reacties! Ik ben ondertussen weer helemaal herstelt en heerlijk aan het genieten.
We hebben natuurlijk super veel gezien en bezocht en ik ga niet alles in detaills vertellen want ik weet dat je daar vanuit Nederland een slechte voorstelling van kan maken. De omschakeling naar backpacken bevalt ondertussen in ieder geval goed en Evi en ik hebben het ontzettend naar ons zin. We zitten met vrijwel alles op een lijn en dat is heel fijn. Soms een hostel om mensen te ontmoeten en soms een hotel om even te genieten van rust en ruimte (hotels zijn overigens goedkoper).
Vandaag hebben we een tour gedaan langs oorlogsmonumenten, museums en de ondergrondse tunnels. We hebben natuurlijk in ons vrijwilligerswerk de gevolgen van de oorlog (agent orange) gezien en het is dan ook interessant om meer te weten over de oorlog zelf.
Het mooiste moment van mijn reis was toen we een driedaagse toer met eigen gids deden naar een paradijs waar geen toeristen zijn. Het is lastig te omschrijven hoe mooi het daar was maar je kan het vergelijken met een soort feeënwereld in sprookjes. Het was tussen de bergen en honderden rijstvelden, watervalletjes, buffels en mensen die alles nog zaden en oogsten met de hand. Daar waren we echt een bezienswaardigheid en de mensen waren vriendelijk maar vonden het ook spannend met ons. Helaas was ik ziek en bleef ik in de homestay (huis op houten palen) waar ik goed verwend werd. Zelfs nadat ik had gedoucht ging de vrouw uit zich zelf mijn haar borstelen. Er woont een stel met hun dochter maar eigenlijk kwam heel het dorpje continu binnen lopen. Op een gegeven moment werd ik gebabysit door vier jongetjes die in eerste instantie alleen maar van een afstandje naar mij stonden te kijken. Toen ik wuifde dat ze wel bij me mochten zitten kwamen ze op me afgestormd en gingen vechten wie het dichtst bij mij mocht zitten. Daarna liet ik ze een spelletje doen op mijn mobiel wat ze helemaal geweldig vonden, volgensmij hadden ze nog nooit een smartphone gezien. Ik bedacht me dat het spelletje misschien te agressief voor hun was en moest iets anders bedenken en gebaarde dat ik wel wilde zwemmen. Enthousiast namen ze mij een berg op naar het diepere gedeelte van de rivier. Eenmaal aangekomen gaven ze me handjes om me erin te helpen maar dat wisselde van jongetje naar jongetje want ze vonden het allemaal zo spannend. In het water waren ze aan het spartelen, lachen en probeerde continu mijn aandacht te krijgen. Dat samen met de mooie natuur was echt een ultiem momentje.
Bedankt voor al jullie leuke reacties! Ik ben ondertussen weer helemaal herstelt en heerlijk aan het genieten.
-
01 Augustus 2015 - 16:29
Susan:
Ish wat super leuk! Klinkt als een heerlijk paradijs waar je elke dag wat nieuws meemaakt! Vind het leuk om je updates te lezen! Tot snel maar geniet er nog van! X -
01 Augustus 2015 - 21:29
Ido:
Fantastisch !!! En...ga je nog duiken? Nog veel plezier verder ! Heb je trouwens mijn AH-fotoboek via facebook nog kunnen bekijken? Er staat een mooie foto va
n van jou met paard. Eind sept. zoek ik de binnenlanden van Suriname op. Groeten. -
02 Augustus 2015 - 15:14
Lianne:
Wat leuk weer om te lezen Isha!
Vooral met de kleinere jongetjes, dat is inderdaad een uniek moment.
Hopelijk komen er nog meer van dat soort momenten voordat je weer naar huis moet. :) -
04 Augustus 2015 - 11:23
Dorien:
Onlooflijk leuk om te lezen Isha. Ook je eerdere verslagen.
Wat een mooie bijzondere ervaringen weer.
Nog hele fijne laatste weken. -
06 Augustus 2015 - 21:04
Adri:
Hallo Isha,
Wat fijn dat je zo geniet van je reis! Mooi om je ervaringen te lezen. Geniet nog maar volop van de laatste dagen..... -
14 Augustus 2015 - 13:57
Jeanne:
Wauw Isha, wat een geweldige dingen maak je mee en zie, weer een ervaring die niemand je meer afneemt,
Liefs Jeanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
